Rozmawiam sobie z Ma., a przy okazji uczymy się dodawania.

- Mam dwa jabłuszka i jeszcze dwa. To ile jabłuszek mam razem? - pytam

- Więcej - odpowiada Ma.

No jasne, że więcej ;) W szkole uczą, że dwa plus dwa to cztery. Czasem - jako przykład arytmetycznego sofizmatu, że dwa plus dwa jest pięć. Ale na to, że dwa plus dwa to po prostu więcej  nauczyciel nie wpadnie ;) Zachwyca mnie nieustannie taka dziecięca prostota. Dzieci myślą w sposób niestandardowy. W sensie: dla nas dorosłych niestandardowy. Czasem to my od nich możemy się czegoś nauczyć.

Dzieci wyzwalają też kreatywność, pozwalają przypomnieć sobie, że mamy wyobraźnię, uczą cierpliwości i zastępują każdy kabaret ;) Z dziećmi życie jest po prostu barwne. Nigdy się nie nudzimy :)